Het afgelopen weekend stond een wel hele speciale marathon op mijn programma, namelijk de New York City marathon. Dit is werelds grootste marathon en staat bekend om zijn zware parkoers. De waardevolle ervaringen van Berlijn en London kon ik meenemen tijdens deze race. Het voordeel van New York zijn de hoogteverschillen in het parkoers en de kracht die hiermee gemoeid gaat. Dit parkoers lag, naar mijn idee, in mijn voordeel ten opzichte van de eerdere vlakken parkoersen. Podium was het doel voor dit weekend! Ik behaalde voor het eerst een top drie klassering in de marathon divisie van het wheelen! Ik ben trots op mijn derde plek achter de onverslaanbare Marcel Hug en de Amerikaan Daniël Romanchuk.
Na mijn vierde en vijfde plaats in Berlijn en London was mijn grootste doel om een top 3 plek te bemachtigen tijdens de New York City marathon. De marathon staat bekend door zijn zware parkoers met flinke hoogteverschillen. Technisch gezien heb ik nog een hoop te winnen, maar ik wist dat ik (deze keer) op kracht heel ver kon komen. Een extra motivatie om, met mijn inhoud en kracht (van het handbiken en de triathlon), te streven naar mijn maximale resultaat.
De weersomstandigheden waren perfect. Het was al vroeg in de ochtend boven de 20 graden (op 6 november 2022). Dit is uniek voor de marathon van New York! Toen het startschot om 8:00 AM klonk, was het één grote en krachtige sprint naar de top van de eerste brug. De Amerikaan Romanchuk staat bekend om zijn ‘klim’ kwaliteiten en nam direct een flinke voorsprong berg opwaarts. Gelukkig konden Hug en ik dit gat snel dichten in de afdaling en waren wij met zijn drieën los van de rest van het peloton. Eenmaal aangesloten bij de Amerikaan Romanchuk, nam Hug direct de kop hard over en reed bij ons vandaan. Zowel ik als Romanchuk konden simpelweg niet volgen en keken toe hoe de meters groter werden. Hug was in de aanval geslagen voor het parkoersrecord. Deze was al sinds 2006 niet meer verbroken!
Romanchuk en ik vochten hard voor de tweede plek. Van samenwerken was helaas geen sprake. Het was een flinke strijd. Gedurende de wedstrijd wist Romanchuk zijn ‘400 meter turbo’ specialiteit ‘aan’ te zetten. Hierdoor vielen er iedere keer kleine gaten met mij, die ik in de afdalingen en technische bochten weer wat kleiner kon maken. Helaas was dit niet genoeg. Met nog zes kilometer te gaan, was hij uit mijn zicht. Ik heb alles gegeven tot de finish, maar had mij wel een beetje verkeken op de loodzware laatste kilometers richting Central Park.
Met een tijd van 1:31:28 finishte ik op plek 3. Yes!! Doel bereikt. Het voelde voor mij als een overwinning om binnen de top drie te mogen finishen tussen de wereldtop op dit looponderdeel. Ik ben heel blij en trots op mijn bronzen medaille. Marcel Hug heeft knap het parkoersrecord verbroken met een aantal minuten (!). Hij finishte in een tijd van 1:25:26.
Een mooie uitspraak van een atleet over de NY marathon:
– “If you don’t respect the marathon, he will slowly kill you!” –
Mijn seizoen van 2022 is nog niet afgelopen. Eind november is de WK triathlon in Abu Dhabi. Op naar de laatste race van het jaar!
– Jetze Plat
Related Posts
mei 15, 2024
Fikse tegenslag in marathon ambities
Het jaar na Tokyo 2021, was ik stiekem wel op zoek naar een nieuwe uitdaging.…
februari 23, 2024
Het jaar van Parijs!
Het jaar 2024. Tweeduizendvierentwintig! Langzaam voel ik mij als atleet ouder…
oktober 11, 2023
Leerschool in Chicago – brons hoogst haalbare🥉
De marathon van Chicago. Eén van de Abbott World Marathon Majors. Eén van de…