“Je moet vooral de dingen doen waar je écht gelukkig van wordt”. Ja. Lekker makkelijk gezegd. Toch besef ik mij steeds meer dat juist dit, enorm belangrijk is. Wel fijn om te beseffen dat ik ook vaak mag doen waar ik gelukkig van word. Maar dit veranderd ook jaar naar jaar dus belangrijk om dit in de juiste balans te houden en aan te passen waar nodig.
Het traject in aanloop naar de Paralympische Spelen in Tokyo super mooi en tegelijkertijd ook behoorlijk intens geweest. Een traject van vier jaar, dat uiteinde vijf jaar werd. Veel onzekerheden, veel mooie maar ook zeker verdrietige momenten. Maar het hoort allemaal bij het leven. Vallen, leren en weer opstaan. Achteraf gezien leer je misschien niet altijd genoeg maar al met al was het zeker ook een mooi traject. Dankbaar voor alle mensen die mij hierin hebben geholpen. Meedenken aan het proces ‘beter worden’, een luisterend oor en net dat zetje op de momenten dat het even niet zo lekker ging.
Het is al een flinke tijd geleden dat ik iets op mijn eigen website geplaatst heb en misschien ook wel met een reden. “Je moet doen waar je gelukkig van wordt” en daarmee viel het vaak in een bomvolle agenda vaak weg. Na terugkomst van een super succesvolle Paralympische Spelen voor mij (drie kansen, drie keer goud), was het seizoen nog niet klaar. Met onder andere het NK, EK én WK triathlon tot eind november liet bij mij de druk erop staan. Super gaaf wel om te zien hoeveel aandacht er na afloop van Tokyo was vanuit media, sponsoren en andere organisaties. Dat zorgde vaak ook voor een dubbele agenda en was soms een beetje zoeken. Willen genieten van alles wat er gebeurde en daarnaast nog het seizoen afronden, iets wat niet altijd goed gaat in mijn hoofd
Al met al het seizoen maximaal afgesloten, een ongeslagen jaar en trots dat ik écht het maximale eruit heb kunnen halen, wat uiteindelijk ook nog beloond werd met de titel ‘Paralympische sporter van het jaar 2020/2021’.
Ondertussen is het alweer ruim zes maanden na de sluiting van de Paralympische Spelen, waar blijft de tijd? Over 2,5 jaar staan De Spelen van Parijs voor de deur. Hier wil ik nog heel graag één keer schitteren mét de mensen die mij ondersteunen, want dit heb ik zeker gemist in Tokyo! Wel heb ik de afgelopen tijd besloten om even van de ‘razende, perfectionistische trein’ af te stappen en een nieuwe balans te vinden. Wat wil ik bereiken en vooral, hoe wil ik dit bereiken? Deze vragen zijn nog niet 100% beantwoord maar wel dat ik voor dit jaar iets minder planmatig wil werken. Natuurlijk, de wedstrijd kalender wordt langzaam gevuld maar geen ‘copy-page’ van de afgelopen jaren. Dit onder andere met een zijstap in het ‘wheelen’. Voor het wheelen gebruik ik mijn racerolstoel al een aantal jaren, want dit is namelijk het laatste onderdeel van de triathlon. Maar het was altijd mijn minste onderdeel en vooral ook het onderdeel wat ik de minste uren in gemaakt hebt de afgelopen jaren. Wel een super mooie sport waar een sterke competitie is op zowel de atletiekbaan (100 tot 5000 meter) als op de weg met ook de grote stadsmarathons als Berlijn en Londen. Bij deze laatste marathons zal ik later dit jaar ook aan de start staan. Een nieuwe prikkel en ook vooral heel nieuwsgierig wat ik kan in dit sterke veld.
Voor nu ben ik dus bezig om het echte perfectionisme een klein beetje los te laten. Hierover mooie gesprekken gehad met coaches en ben ik er misschien ook wel achter gekomen dat ik mijn eigen standaard heel erg hoog heb gelegd. De enorme focus een beetje los laten is fijn en ook noodzakelijk om er nog beter achter te komen wie je naast de sporter bent.
Ik maak nog voldoende uren en ben ook zeker niet minder hard gaan rijden. Wel is de vernieuwde, verbrede focus, fijn en tegelijkertijd nog even wennen. Ondanks de soms rommelige en niet altijd dolgelukkige dagen, kijk ik enorm uit naar de toekomst. Zorgen voor mijzelf, de mensen om mij heen en mooie dingen doen met de organisaties naast mij en uiteindelijk natuurlijk ook weer genieten van de wedstrijden die komen gaan. Want ik hou nog altijd enorm van het leven als topsporter, maar het is altijd goed om hier en daar weer wat aan te passen.
Tijd én energie kun je maar één keer per dag uitgeven, dus belangrijk om te beseffen of dit nog altijd aan het juiste is
Binnenkort meer over de wedstrijdplanning voor seizoen 2022.
Related Posts
mei 15, 2024
Fikse tegenslag in marathon ambities
Het jaar na Tokyo 2021, was ik stiekem wel op zoek naar een nieuwe uitdaging.…
februari 23, 2024
Het jaar van Parijs!
Het jaar 2024. Tweeduizendvierentwintig! Langzaam voel ik mij als atleet ouder…
oktober 15, 2022
HET SEIZOEN VAN 207 MINUTEN EN 48 SECONDEN.
oor het Nederlandse Kampioenschap tijdrijden was er een prachtig parkoers…