Het jaar 2024. Tweeduizendvierentwintig! Langzaam voel ik mij als atleet ouder worden als ik terug denk dat ik mij in 2012 op ging maken voor mijn eerste Paralympische Spelen, destijds in Londen. Dit jaar is het een nieuw Paralympisch jaar en wederom niet heel ver van huis, Parijs! De periode na Tokyo, wat voor mij zeer succesvol was met drie 3(!) gouden medailles, is als atleet wel wat rommelig geweest. Een periode nodig gehad om weer de echte ‘honger’ te voelen om maximaal voor de topsport te leven, een nieuw doel gevonden met het racen van marathons en het bouwen van een absolute droomwoning. Ook mochten we na Tokyo een nieuwe ‘familielid’ verwelkomen, de vrolijke viervoeter Boet. Al met al veel gebeurd maar ondertussen is het nog slechts 192 tot mijn eerste wedstrijd in Parijs!

Natuurlijk vraagt dit weer voor de maximale inzet en ik kijk er ook enorm naar uit om te gaan racen in Parijs. De grote lijnen qua planning zijn uitgezet en momenteel verblijf ik in Namibië voor een hoogte (en warmte) stage. Een bekende plek want ook in 2020 én 2021 was ik hier en dat is goed bevallen. Het is al met al absoluut genieten hier om in goede omstandigheden veel trainingsuren weg te werken. Het enorme natte weer in Nederland maakte dit toch een stuk lastiger. Na deze stage zullen er weer meer specifieke wedstrijd voorbereidingen in de trainingen komen en het seizoen begint voor mij op maandag 15 april. Maandag 15 april sta ik aan de start van de Boston marathon. Vorig jaar werd ik hier derde ondanks een lekke voorband in de laatste kilometers en ik kijk er naar uit om hier het wedstrijdseizoen te beginnen.

In 2022 maakte ik mijn marathon debuut, iets wat mij veel motivatie heeft gegeven! Omdat er vaak nogal wat verwarring is tussen de disciplines, leg ik het nog eens uit. Als jong kind begon ik met handbiken, dit is een fiets die aangedreven wordt met de armen doormiddel van een ketting en ‘trappers’. In 2013 begon de combinatie met triathlon wat uit drie onderdelen bestaat: Zwemmen, handbiken en wheelen. In beide sporten is het mij inmiddels gelukt om eigenlijk alles te winnen wat er te winnen valt en ik merkte dat ik na Tokyo een nieuwe prikkel nodig had. Aangezien het wheelen/hardlopen van de triathlon, natuurlijk ook een los onderdeel is, kwam hier het plan vandaan. Bij de grote major marathons over de hele wereld, zijn wheelers (rolstoel atleten) ook welkom met een geweldige competitie. De wheeler is een ‘snelle rolstoel’ waar zowel op de baan (100 t/m 5000m) als de marathon gereden wordt. De aandrijving doe je direct op de achterwielen waar ronde hoepels op gemonteerd zitten. Dit vraagt veel specifieke techniek wat het super mooi en lastig tegelijk maakt! Zo begon ik in 2022 aan mijn eerste wheel marathon in Berlijn. Nog niet in staat om te winnen, wat mij uiteraard hongerig maakt!

Inmiddels staat de focus weer meer richting het handbiken en triathlon met oog op de Paralympische Spelen. Maar hiernaast blijft de combinatie met de marathons en als ik mij kwalificeer voor Parijs, ga ik hier ook zeker van start. Dit zorgt er dan voor dat ik mij mag opmaken voor 4 medaille events in drie verschillende sporten. Een grote en zeer motiverende uitdaging! De Paralympische marathon staat op de laatste dag geplande dus gaat dit niet bijten met de andere wedstrijden. Voor nu, de focus om zo fit mogelijk te worden, de nodige kwalificatiepunten te behalen en zorgen dat ik in september de aller beste versie van mijzelf ben!